دکتر علی اصغر آخوندی

به نام خداوند بخشاینده‌ی بخشایشگر

و به یاد ولیّ خدا امام مهدی عج

**********

روز هشتم ربیع الاوّل سال 260 هق یادآور حزن واندوه شیعه درفقدان وشهادت یازدهمین خورشید امامت وولایت است . وروز تسلیت به محضر قطب عالم امکان ، حجِّة بن الحسن العسکری ع . ودرعین حال آغاز ولایت وامامت آخرین حجّت الهی ع  است .

 امام حسن عسکری(ع) در ایّام و سال های اختناق و در تحت بدترین شرایط سیاسی و نظامی برای شیعه به دنیا آمد و به همراه پدر بزرگوارش به دستور خلیفه ی عباسی به سامرّا منتقل گردید . پس از شهادت پدر در سال 254 هـ.ق.  فقط شش سال دوران امامتش و رهبری جامعه ی شیعه طول کشید و در سال 260 هـ.ق. در سن 28 سالگی به دستور یکی دیگر از خلفای جور مسموم و شهید شدند. در این مدّت کوتاه ، فعّالیّت های مختلفی را داشتند از جمله :

به نام خدا

و به یاد ولی خدا امام مهدی ع

************

بیا باران شو و جاری شو و بردار سد هارا

به پیکار ( نخواهد شد )بیاور ( می شود) هارا

ببین کورش هم این جا خواب بیداری نمی بیند

به سوی زندگی بشتاب و بگذار این جسد هارا

تو را بانگ بلال از دور سوی خویش می خواند

برای خسروان بگذار لحن باربد ها را

صدای روشنی می آید از ژرفای نخلستان

سبد بردار پرکن از مناجاتش سبد ها را

کرامت را ببین ، پیغمبران شهر دانائی

به تدبیر تو می بندند راه عبدود ها را

( شعر محمد کاظم کاظمی )

**************

  در دوران خلافت خلیفه‌ی دوّم و پس از نبرد قادسیّه و فتح شهر مدائن، حذیفه‌ی یمانی والی مدائن شد، و پس از او سلمان فارسی بنا به پیشنهاد امام علی بن ابیطالب(ع) استاندار مدائن گردید.

حضور او در این شهر و در بین هم‌وطنان با روحیّه عدالت‌ورزی و سادگی و بی‌آلایشی، و مقام معنوی او نزد پیامبر عظیم الشأن (ص) با تعبیر (سلمانُ مِنّا اَهلَ البَیتِ) تأثیر به سزایی در گرایش ایرانیان به ولایت علوی داشت.

سلمان تا سال 33 ه.ق (زمان خلافت عثمان) والی مدائن بود، و در ماه صفر همان سال از دنیا رفت و در نزدیک ایوان مدائن به خاک سپرده شد.

دردوران استانداری ، شیوه‌ی مدیریّت اجتماعی و سبک زندگی و برخورد ملاطفت‌آمیز او با مردم، مورد انتقاد خلیفه‌ی  دوّم قرار گرفت و به همین خاطر نامه‌ای برای او فرستاد و در آن نامه او را مورد سرزنش قرار داد.

متن ذیل، پاسخ به نامه‌ی خلیفه دوم توسط سلمان است که:

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

• علی‌اصغر آخوندی

عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه شاهرود

چکیده

«فاصله» در پایان آیات، پدیده‌ای قرآنی است که تجلیگر اعجاز و بلاغت آن است. دربارۀ این اصطلاح که از زمان سیبویه ( م180ق) برای فرجام آیات به کار رفت تاکنون، کم و بیش بحث شده است؛ اما به نظر می‌رسد هنوز زوایای بسیار زیادی از آن روشن نگردیده است. از جمله این مباحث، بحث اهمیت فاصله در قرآن از نظر نقش آن در اعجاز و بلاغت، کاربرد آن در زمینۀ تبیین محتوایی و تفسیر و ضرب‌آهنگ آن در قرائت است. از این رو سؤال اساسی این است که فاصله در قرآن از چه اهمیتی برخوردار است؟ در این مقاله تلاش شده است با پژوهش در آثار و کتب و با استفاده از سخنان عالمانی که در این زمینه سخنی گفته‌اند، جهاتی از اهمیت این پدیدۀ قرآنی آشکار گردد. از جمله به این موارد می‌توان اشاره کرد: فاصله؛ یکی از وجوه اعجاز قرآن، تجلی بلاغت آن، زینت‌بخش لفظ و معنا در قرآن، عامل تأثیرگذاری در جان‌ها و ... است.

 اصل مقاله 955.58 K

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و سلام بر امام علیّ بن موسی الرّضا (ع )

************

بحث عصمت انبیا و امامان (ع ) ، یکی از مسائل پرگفت وگو و پر چالش قرن ها تاریخ ادیان الهی است . وبا این که از ضروریّات رسالت انبیا و هدایتگری اولیای الهی ، مسئله ی مصون بودن آن ها از هرگونه خطا و اشتباه و گناه است . امّا متأسّفانه در کتب انبیای گذشته ( تورات و انجیل فعلی )، و در روایات اسرائیلی مسلمانان ، خطاها و گناهانی به آن ها نسبت داده شده ، که گاهی از شرور ترین انسان ها انتظار نمی رود .

قرآن در دفاع از حریم این اولیای الهی ، مسائل مختلفی را مطرح کرده ، و در روایات شیعه به ویژه در احتجاجات امام رضا ( ع ) استدلالات منطقی و قوی مطرح شده است .

در ادیان الهی وکتب آسمانی موجود ، هیچ کتابی مانند قرآن ، حریم انبیا و اولیا را چنین پاکیزه ومطهّر از هر گونه گناه و آلودگی مطرح نکرده ، و دربین  گروه های مختلف اسلامی ، هیچ آئینی جزشیعه تا این حد از عصمت آن ها دفاع نکرده است .

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و به یاد امام مهدی ع منجی انسان از حسرت ها

***************

حرف های ما هنوز ناتمام

تا نگاه می کنی

وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی

پیش از آن که باخبرشوی

لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود

ای ، ای دریغ و حسرت همیشگی

نا گهان چقدر زود دیر می شود

( شعر قیصر امین پور )

*************

حسرت : افسوس یا پشیمانی ویا دریغ ، یک واکنش منفی انفعالی در مقابل نعمت ، یا امتیاز گذشته و از دست رفته است . حسرت یک نوع غم است ، ندامت و اندوه شدید برآن چه از دست رفته باشد ، وامکان باز گشت آن نباشد . به شخص خسته و پشیمان از گذشته ( حاسر و محسور ) می گویند .

دربعضی از تعابیر قرآنی ( یاویلتی ) هم بیانگر حسرت سنگین انسان ها است .

حسرت از ریشه ی حسر ، باکلمه ی حصر و محصور یک تفاوت دارد : حصر به معنای قفس و زندان است .  که درآن بال پرواز و پای فرار بسته نیست . اما در محسور ، انسان حسرت زده گرچه در حصر و زندان نیست امّا مانند کسی است که در گِل و یا باتلاقی فرورفته که اصلاً هیچ امید نجاتی برای او نیست .

چه عواملی باعث حسرت انسان می شوند ؟

در قرآن و روایات و در زندگی فردی و اجتماعی ، حسرت ها به دو گونه ی ( دنیوی واخروی ) تقسیم می شوند . الف : حسرت های دنیوی :

به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر

و به یاد ولیّ خدا امام مهدی( ع)

************

کنار من ، صدف دیده پر گهر نکنید

به پیش چشم یتیمان ، پدر پدر نکنید

توان دیدن اشک یتیم درمن نیست

نثار خرمن جان علی ، شررنکنید

*************

الا تا نگرید که عرش عظیم

بلرزد همی چون بگرید یتیم

برحمت بکش آبش از دیده پاک

بشفقت بیفشانش از چهره خاک

*************

از جمله وصایا ، و سفارشات امام امیر المؤمنین (ع) ، نزدیک شهادتشان به فرزندانشان ، توجّه ویژه به یتیمان است ، آن جا که می فرماید :

« خدا را ، خدا را در توجِّه به یتیمان ، برای دهن هایشان نوبت قرار ندهید که گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند ، ونکند یتیمانی که پیش شماهستند ، درفقر و گرسنگی ضایع شوند . از رسول خدا (ص ) شنیدم که می فرمودند : کسی که سرپرستی یتیمی را به عهده بگیرد تا یتیم بی نیاز شود ، خداوند به خاطر این عملش بهشت را براو واجب می کند ، همان طور که آتش را بر خورنده ی  مال یتیم واجب کرده است »( کتاب قیس هلالی 2/ 926 )

چنان علی ع غرق توجّه به یتیمان و بی سر پرستان بود که ابن عباس ، پسر عموی حضرت در مورد ایشان می گوید :

« به خدا قسم علی ع هم پیمان با اسلام و پناهگاه یتیمان ... ونهایت احسان و نیکی به مردم بود ... » ( المستر شد 306 )

به نام خدا

یکی از دوستان پیامی را برای من فرستاد و درخواست کرد که جواب این شبهه افکنی را بدهم. من هم در جواب این مطالب نکاتی به ذهنم آمده که در پی می‌آید:

«دیشب خوابم نمی برد یه چیزی فکرمو مشغول کرده بود:

چطور امام علی   هر شب شیر میذاشته در خونه فقرا !!!!

‏ظروف یکبار مصرف که نبوده تو چی میبرده هر شب هر شب!! باعقل جور در نمیاد

تازه تو ظرف های فلزی هم اگر به فرض بگیریم میبرده شبی ده تا خونه ام که به صورت ناشناس شیر برده باشه سالی بیش از ۳۰۰۰ تا ظرف باید میخرید

. بعدم طبق روایت های شیعیان میگند ناشناس میبرده شبونه پس یعنی نمیرفته ظرفشم پس بگیره !!

 یعنی کارخونه مسگری هم داشت از پس این همه ظرف بر نمیومد گاوداریش پیش کش واقعا جواب قانع کننده ای براش پیدا نمیشه !!

تازه مگه قرائتی نگفت امام علی شب تا صبح نماز میخونده! پس کی این شیرها رو میبرده پخش میکرده؟!!!

از این بدتر 

مگه نمیگن؛ تو حکومت عدل علی یه دونه مستمند هم وجود نداشته! !! پس این فقرا کیا بودن  ....و ده ها پرسش دیگر .

تناقض در تناقض.

دردم از این نیست که تو بچگی آخوندا این دروغ ها رو بهمون میگفتن؛ چون اونا کارشون دروغ گفتنه.

دردم از اینه که بزرگترها به ما نمی گفتن ؛ بچه جون این چرت و پرت ها رو باور نکن. یه ذره فکر کن......

همینطور مینشستن و نگاه میکردن تا آخوندا مغز بچهاشون رو از این  چرندیات پر کنن! !

اما ما

 ما  وظیفه داریم تا این چرخه ی دروغ و ریا و جهل را بشکنیم.....

چرخه را بشکن.»

 اما جوابی که اینجانب به این شبهه‌پراکنی دادم:

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و به یاد ولی خدا امام مهدی عج

************

مهمان توأم ای فلک از شوق توشیدا

ای آینه ی مهر تو از خوان تو پیدا

ای عطر گل مریم و ای روح بهاران

ای زمزمه ی جاری آواز مسیحا

( قسمتی از شعر فرید عباسی )

************

سلام بر ماه ضیافت نور ، ماه رمضان ، ماه اسلام ، ماه پاکیزگی ، ماه آزمایش و تصفیه ی درون ، ماه نزول کتاب های آسمانی ، ماه نزول آیات جاوید خداوند ( قرآن ) و بهار قرآن .

سلام و درود برماه رمضان ، اوّلین ماه سال ، که همه ی مقدرات بشر در طول سال از شب قدر آن رقم می خورد . ماه گرسنگی و تشنگی تن  برای رفع گرسنگی و عطش جان و روح .

ماه بیداری و ماه آگاهی و تذکّر به آن ها که نمی دانند ، ماه برانگیختن آن ها که نشسته اند ، و باز گرداندن آن ها که برگشته اند ، ماه آزادی و آزادگی از حقارت هر بندی وبردگی هر نیازی ، جز بندگی معبود ، نیاز به درگاه بی نیاز ، تمرین روی آوردن دوباره ی ذرّه ی ناچیزی از کائنات به مبدأ هستی ، تمرین پرواز مرغی که از پریدن عاجز است .

سلام برماه روزه که درآن فرشتگان به همراه بزرگ ترین فرشته ی الهی (روح ) با هدیه آوردن برات آزادی انسان به محضر انسان کامل بار می یابند ، نازل می شوند که انسان ها را تا ملکوت به پرواز در آورند .

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

• علی اصغر آخوندی  ¹ 
•  
• محمدرضا ربیعی ²

¹ استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران.

² استادیار گروه آمار دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران.

چکیده

فاصله قرآنی، در پایان آیات پدیده‌ای است که یکی از وجوه امتیاز قرآن نسبت به شعر و نثر عربی است. این پدیده در پژوهش‌های قرآنی کمتر مورد بررسی و تحلیل ساختارشناسانه و آماری قرار گرفته است. ساختار فواصل را از سه جهت می‌توان مورد توجه قرار داد: حرف، واژه و جمله. کدام حروف بیشترین بسامد را در پایان آیه دارند و چرا؟ حروف ماقبل آخر آیات کدام‌اند؟ چه تعداد از واژه‌هایی که در آخر آیات هستند فعل و اسم، مذکر و مونث هستند؟ چه ارتباطی میان تفاوت فواصل سوره‌ها با آهنگ و ریتم آنها وجود دارد؟ بیش از 63 درصد آیات با حرف «ن» و «م» پایان یافته است که دارای صفت غنه بوده و حالت ترنم و آواز بیشتری نسبت به سایر حروف دارند. از فواید تحلیل آماری ساختار واژگانی فواصل آشنایی با اسماء و صفاتی است که در پایان آیات آمده‌اند. از جمله نکات قابل توجه دو نام «غفور رحیم» است که بیش از دیگر اسامی و صفات در پایان آیه قرار گرفته است. یکی از دلایل تفاوت آهنگ سوره‌های قرآنی به فواصل آیات آنها برمی‌گردد. بهر حال این مسائل به شکلی بدیع و نو در این مقاله مورد بررسی و توجه قرار گرفته است.

•  اصل مقاله 609.74 K

http://qhs.journals.isu.ac.ir/article_2711_5225671cd04a5075b1fb8470de322060.pdf

کلیدواژه‌ها

http://yaraneshahid.ir/%d8%b9%d9%84%db%8c-%d8%a7%d8%b5%d8%ba%d8%b1%d8%a2%d8%ae%d9%88%d9%86%d8%af-%d9%81%d8%b1%d8%ae%db%8c-2/